zondag 25 januari 2015

"Jij mag er zijn"

Blog week 5
“Jij mag er zijn”

Voelbare woorden
Raken je recht in je hart

Je bent er compleet door van slag
Een hand op je schouder

Een doordringende blik
Iemand die je ziet

Is dit echt?
Mag jij er Zijn?

De stemmetjes in je hoofd beweren anders
Jij hoeft niets te zeggen

En nog minder te doen
Jij mag nu ontvangen; iets heel anders dan toen

Met bewuste aandacht in dit moment
Tranen voelen druppen

De liefde voelen stromen
Zijn wij verbonden


www.straal-denhaag.nl

zondag 18 januari 2015

"Vrij van oordelen"

Blog week 4 
“Vrij van oordelen”

Oordeelsvrij leven
Ons verstand is continu bezig om situaties en mensen te beoordelen. Het gaat als een raket zo snel. Mensen die een oordeelvrij leven nastreven, wens ik dan ook een prettige wedstrijd. Het is namelijk onze programmering die hiervoor zorgt. In de oertijd ging het vaak letterlijk over leven of dood. Het verstand had dus heel snel een inschatting te maken of men moest vechten of vluchten.

Op je tenen lopen
Er is sindsdien heel wat veranderd, alleen onze programmering niet, die is als het ware bevroren. Goed, slecht, negatief of positief, allen zijn oordelen. Negatieve oordelen merken we snel op, omdat deze een naar gevoel geven. Positieve oordelen vinden we fijn, maar hier kleven ook ‘gevaren’ aan. Voor je het weet ga je op je tenen lopen om maar aan dat positieve oordeel te blijven voldoen. Het oordelen komt uit ons Denkende Zelf en zal dit leven niet ophouden.

Intern alarmsysteem
Het verstand komt je waarschuwen voor (dreigend) gevaar en is continu in opperste staat van paraatheid. Je interne alarmsysteem gaat af en je doet er alles aan om het lawaai zo snel mogelijk te stoppen. Door de paniek is je heldere denkvermogen vertroebeld en toets je de verkeerde code in. Je verstand doet er nog een schepje bovenop en je krijgt het Spaans benauwd.

Klem om je nek
De klem om je nek is voelbaar en je wilt je losmaken. Je spartelt je een slag in de rondte en komt alleen maar vaster te zitten. Het verwarrende is, dat je verstand nogal wispelturig is. Je Denkende Zelf zorgt ervoor dat je die klem om je nek voelt en het is hetzelfde verstand dat jou oproept om je los te maken uit die beklemming. Pfffff….wat je ook doet, voor je verstand is het nooit goed genoeg.

Denken wat je denkt
Wat nou, als je accepteert dat je oordelen hebt over jezelf en anderen? Wat nou, als je die gedachten ‘gedachten’ laat zijn zonder er iets mee te doen? Wat nou, als jij mag denken wat je denkt en mag voelen wat je voelt? Hoe ziet jouw wereld er dan uit? Het is het geknutsel met alles wat er in je omgaat dat maakt, dat je in een moeras komt. Als jij je gedachten en gevoelens laat voor wat ze zijn, ga je merken dat ze net als wolken gaan en komen.

Andere relatie met je verstand
Ga jij ook graag een andere relatie aan met je verstand? Voel je vrij om contact met me op te nemen om de mogelijkheden te bespreken.

Stralende groet van Krijna

www.straal-denhaag.nl

maandag 12 januari 2015

"Eeuwige Strijd"

Blog week 3
“Eeuwige Strijd”

Een strijd die ellenlang kan duren
Een strijd met veel hete vuren

Een gevecht met alles en iedereen
Een gevecht die je versteend

Jaar in, jaar uit hetzelfde rondje
De zweep ligt binnen handbereik

Strenger en harder
Je moet nog beter je best doen

Uitgeput op de grond
Weer verslagen

Wanhopig zoekend
Blindstarend naar de oplossing

Nodig ik je uit
Om je verzet te staken

Open de deur naar je observerende zelf
Vanuit afstand valt er zoveel te zien

Alles mag er zijn
Want het is er


www.straal-denhaag.nl

maandag 5 januari 2015

"Het is nu eenmaal zo"

Blog week 2
“Het is nu eenmaal zo”

Accepteren
Er bestaan nogal wat verschillende interpretaties over wat accepteren nu is. Persoonlijk heb ik een lange tijd een gruwelijke hekel gehad aan het woord ‘Accepteren’. Het klonk als een soort tovermiddel, waardoor alle shit zou verdwijnen. Mijn verstand trok dat niet. Mijn verstand maakte mij tot in den treure duidelijk, dat ik tegen mijn pijn/ongemak moest vechten. Ik moest in actie komen om mezelf beter te voelen.

In de boksring
Gevochten heb ik! Dagelijks stond ik in de boksring en ik heb heel wat klappen opgevangen.Ook heb ik het hele arsenaal aan vluchtroutes genomen. Ik deed alles om mijn ongemak niet te hoeven ervaren. Met veel afstand praatte ik over heftige gebeurtenissen. Veelvuldig sprak ik de zin “Het is niet leuk wat er allemaal gebeurd is en het is nu eenmaal zo” uit. Hiermee zei ik eigenlijk; “Ik moet niet zeuren” en “Ik kan er niks aan veranderen, dus het heeft ook geen zin om er bij stil te staan”.

Het is nu eenmaal zo
Feitelijk gezien zou je kunnen zeggen dat bovenstaande klopt. Het is wat het is en niemand kan de klok terugdraaien. Er zit echter wel een wezenlijk verschil in de manier waarop je loslaat en afstand neemt van je ervaringen. Je verstand wil de pijnlijke herinnering wissen, dan wel vervangen voor een prettige herinnering. In de realiteit is dit niet mogelijk. Je hebt een geheugenopslagplaats en alle ervaringen staan hier kris kras door elkaar opgeslagen. Wissen is geen optie. Elimineren en nare gedachten vervangen door fijne gedachten bieden slechts korte tijd een gevoel van opluchting.

ACT
Accepteren wordt nogal eens omschreven als ‘berusting’ en dit is een passieve houding. Binnen ACT (Accepteren van gedachten, Contact maken met je waarden en Toegewijd handelen) wordt dit er niet onder verstaan. ACT omschrijft ‘accepteren’ als een actief proces waarin je de pijn en alles wat je niet kunt veranderen uitnodigt en er laat zijn zonder dat je er iets mee doet. Je neemt waar wat er in je omgaat zonder iets met de inhoud te doen.

Ruimte en flexibiliteit
Voor mij betekende deze vorm van accepteren een hele ommekeer. Ik had eerst te beseffen, dat wat ik jaren gedaan had, mij meer van hetzelfde had gegeven. In de ijver weg te komen van mijn pijn had ik er juist meer van aangemaakt. Het verstand heeft een controleagenda en ik ben daar lang blind in meegegaan. Vechten en vluchten mochten plaats maken voor ervaren, gedachten opmerken zonder er mee te knutselen, observeren en zelfacceptatie. Deze benadering, deze manier van leven biedt mij zoveel ruimte en flexibiliteit.

Het leven
Is het leven dan nu een groot feest? Nee, ik ervaar het leven met al zijn kanten. Pijn en tegenslagen zijn onlosmakelijk met ons leven verbonden. Door ACT verhoud ik me er anders toe. Ik mag het ongemak voelen zonder er direct iets mee te doen. Waar in het verleden de versmelting met de pijn plaatsvond, is er nu Krijna en een pijnlijke ervaring waar ik naar kan kijken.

Herkenning?
Wil jij je ook anders verhouden tot jezelf en je gedachten? Ben je benieuwd naar wat ACT voor jou kan betekenen? Neem vrijblijvend contact met mij op om over je mogelijkheden te praten.


Ik wens je een Stralende dag!

Krijna

www.straal-denhaag.nl