maandag 21 oktober 2013

"Ontslagen betekent niet Verslagen"

Blog week 43

Vergaande bezuinigingen GGZ
Het is september 2011, als bekend wordt, dat er met ruim 600 miljoen bezuinigd moet worden binnen de GGZ. Ik ben op dat moment werkzaam als Preventiemedewerker binnen de Parnassia Bavo Groep. Het nieuws verspreidt zich als een olievlek over de afdeling. Deze bezuinigingen zullen een grote impact hebben op cliënten en op de medewerkers met een tijdelijk contract. Ik ben een van de medewerkers met een tijdelijk contract. Er wordt vanuit alle geledingen inspanningen verricht om de schade zo veel mogelijk te beperken.

Gespannen sfeer
Lange tijd blijft het onduidelijk of de tijdelijke contracten wel of niet verlengd kunnen worden.
Mijn contract en dat van een aantal andere collega’s loopt tot 01-01-2012. Door de onduidelijkheid wordt de sfeer er niet beter op. De spanning is voelbaar en heeft zijn weerslag op de hele afdeling. Ik wil mijn werk met enthousiasme blijven doen en me niet laten meezuigen in de negatieve vibraties die door de gangen gaan. Zolang ik officieel nog niets weet; hou ik hoop op een positieve afloop.

De kogel is door de kerk
Het is half december 2011 en de kogel is door de kerk. Ik krijg te horen dat mijn contract wegens de bezuinigingen niet verlengd kan worden. Hmmm, deze situatie heb ik eerder meegemaakt. Op dat moment was de banenmarkt, net als nu, ook niet ruim bedeeld. In die periode heb ik verschillende gedachten en emoties gehad. Afwijzing na afwijzing maakte dat ik op momenten aan mezelf ging twijfelen. “Ik ben niet goed genoeg”, “Het lukt me nooit om een baan te vinden”.

De kracht om door te gaan
Naast de gedachten van twijfel en gevoelens van frustratie waren er in die periode ook altijd de veerkracht en de wil om door te gaan. Mijn ontslag ontslaat mij niet. Ik weet wie ik ben en waar ik voor sta. De aanhouder wint! Na 1,5 jaar werd ik aangenomen als Preventiemedewerker. Ik was door het dolle en deed mijn werk met veel plezier. Ik vond het dan ook bijzonder jammer dat deze baan per 01-01-2012 stopte.

De geboorte van Straal Den Haag
Met deze domper kwam er wel direct iets anders in mij naar boven borrelen…Een heel sterke gedachte: “Ik ga mijn energie geven aan mijn passie en dat is mensen coachen”.
Tadaaaaa: Straal Den Haag werd geboren! Zonder vangnet ben ik dit avontuur aangegaan en ik ben elke dag super blij met mijn keuze. Ik heb leren zwemmen en vertrouw erop dat ik boven water blijf.

Dankbaar
Los van de uitkomst ben ik op reis en wat brengt het mij een voldoening, energie en dankbaarheid.
Dankbaar dat ik mijn ervaringen mag delen met cliënten, dankbaar voor het vertrouwen dat cliënten in mij stellen en dankbaar dat ik mezelf gun om te doen waar ik blij van word.

Loslaten van controledrang
Voordat ik activiteiten kon ondernemen los van de uitkomst, heb ik mijn drang naar controle los moeten laten. Ik ben lang bezig geweest met gebeurtenissen die achter me lagen en met situaties die nog moesten komen. Pfff, wat kostte me dat een energie en het leverde me behalve slaapgebrek niks op. Door te accepteren dat mijn verleden bij mij hoort en mij deels heeft gevormd tot wie ik nu ben kon ik loslaten. Ik heb geen glazenbol en weet niet wat de toekomst brengt. Ik ben gaan inzien dat ik energie mag geven aan die zaken waar ik invloed op heb en vooral los mag laten waar ik geen invloed op heb.

Herkenning?
Zou jij ook graag activiteiten los van de uitkomst aangaan? Ik wandel graag een stukje met je mee om dit te bewerkstelligen. Schroom niet en informeer vrijblijvend naar de mogelijkheden.

Ik wens je een Stralende dag


Krijna

1 opmerking:

  1. Het probleem dat werkgevers hebben is nooit prettig. Hopelijk komt iedereen met gemak aan de bak zonder problemen.

    BeantwoordenVerwijderen