maandag 24 december 2012

De Faalangstdenker


Blog week 52

Na mijn eerdere blogs over de Liefdesjunk, de Slachtofferdenker, de Rampdenker en de Moetendenker is het deze week de beurt aan de Faalangstdenker.

Actieve en passieve faalangst
Angst om te falen kan onderverdeeld worden in 2 types: actieve en passieve faalangst.
Actieve faalangst uit zich onder andere door doemdenken, moeite hebben met zelfstandig werken en een perfectionistische inslag.
Passieve faalangst kenmerkt zich onder meer door uitstelgedrag, voortdurend afleiding zoeken en wanneer het eigenlijk al te laat is, toch nog van alles doen aan een niet meer ter zake doende voorbereiding.

Oorzaken faalangst
Faalangst ontstaat meestal in de jeugd of pubertijd. Mensen met faalangst worden gehinderd door negatieve gedachten en emoties. Zij vinden het moeilijk om positief met uitdagingen om te gaan. Faalangst gaat gepaard met het verlangen om te presteren of iets goed te willen doen; denk aan het succesvol afleggen van een examen, auditie, spreekbeurt of andere test.

Verlangen naar succes
Het verlangen naar succes wordt in de kinderjaren aangewakkerd door opvoeding en maatschappij. Onbewust voelt een kind aan dat liefde of goedkeuring van de ouders afhankelijk is van zijn gedrag en prestaties. Vaak bedoelen de ouders het niet slecht en hebben zij het beste met hun kind voor. Onbedoeld kunnen er emotionele wonden ontstaan.
Als volwassene blijft men vaak worstelen met de faalangst die in de jeugd is ontstaan.

Gedachten van de Faalangstdenker
Mensen met faalangst voelen zich vaak incompetent, minder waard dan anderen,  zijn bang om afgewezen te worden en zich ten overstaan van anderen belachelijk te maken.

Negatieve gedachten die hieruit voort kunnen komen zijn:
-        Ik kan ook niks tot een goed einde brengen, dus begin ik nergens aan
-        Had ik die fout maar niet gemaakt dan had ik een beter mens geweest
-        Alleen krijg ik dat nooit voor elkaar, want ik heb er geen ervaring in opgedaan
-        Ik moet het examen halen anders ben ik een mislukkeling
-        Ik heb iemand nodig die sterker is dan mijzelf om op te vertrouwen
-        Ik heb iemand anders nodig om richting te geven aan mijn leven

Begrip als ingang
Faalangst is een negatieve emotie en die versterkt wordt als er een oordeel bovenop komt.
Voel de angst om te falen en ga er niet mentaal mee worstelen. Alles wat je aandacht geeft wordt groter.
Als de Faalangstdenker weet wat maakt dat hij angstig reageert in situaties, dan kan hij zijn gedrag in de context plaatsen. Zonder oordeel en met begrip voor zichzelf als ingang tot groei.

Zelfvertrouwen
Als er begrip is kan de Faalangstdenker met een milde blik aan zijn zelfvertrouwen werken. Door de focus te leggen op het positieve in plaats van het negatieve kan het vertrouwen in het eigen kunnen groeien.
Door voor, tijdens en na een spannende situatie een pepzin te gebruiken kan deze denker zichzelf geruststellen en vertrouwen inspreken.
Ook door de dag af te sluiten met 2 positieve gedachten over zichzelf kan het zelfvertrouwen groeien. Schrijf deze gedachten op in een complimentenschrift, zodat er een naslagwerk komt.

Herkenning
Herken jij jezelf in de Faalangstdenker? Voel je vrij om te reageren! Ook als ik je kan ondersteunen met handvatten ben je van harte welkom. Gun het jezelf om los te komen van je faalangst.

Stralende dag!

Krijna

maandag 17 december 2012

'De Moetendenker'


Blog week 51
Hoge eisen
Regelmatig heb ik met cliënten te maken die hoge eisen aan zichzelf stellen.
Als zij hun verhaal vertellen gebruiken zij opvallend vaak het woord ‘moeten’.
Als ik alleen al hoor wat zij allemaal van zichzelf moeten, krijg ik een bedrukt gevoel. Laat staan wat mijn cliënten zelf voelen….Veel gehoorde klachten zijn dan ook vermoeidheid, somberheid, lusteloosheid, ontevreden zijn over de dag en spanningsklachten in hun lichaam.

Veel voorkomende gedachten
Gedachten die ‘de Moetendenker’ kan hebben zijn:
-          Ik moet alles wat ik doe altijd perfect doen
-          Ik moet voor iedereen klaarstaan
-          Ik moet de perfecte verrassing bedenken
-          Ik moet nog even de ramen zemen, een pakketje ophalen, mijn vader naar het ziekenhuis brengen, het tentamen leren, sporten, de hond van de buren uitlaten en mijn administratie doen

Regime
Zijn bovenstaande gedachten herkenbaar voor jou?
Hanteer jij als het ware ook een regime waaraan je dagelijks moet voldoen?
En ben jij aan het einde van je dag ook niet tevreden over wat je bereikt hebt?
Je legt de lat zo hoog voor jezelf dat je alleen oog hebt voor wat je niet hebt gedaan en niet hebt bereikt. Het kan natuurlijk altijd beter!

To do lijstjes
‘De Moetendenker’ werkt graag met lijstjes. Zijn hoofd is vol met wat hij allemaal nog moet doen, hoe hij het moet doen en wanneer het af moet zijn. Ook is ‘de Moetendenker’ altijd bezig met regelen, dingen doen en ondertussen denkt hij alweer na over de volgende klus die geklaard moet worden.

Schuldgevoel en verlamming
De ‘to do list’ is nooit af en daarom voelt deze denker zich vaak schuldig, moe en ontevreden.
Hij ervaart een gebrek aan voldoening, want hij heeft keihard gewerkt maar toch niet aan de eigen opgelegde eisen en verwachtingen voldaan.
Het hoofd van ‘de Moetendenker’ zit overvol waardoor hij het overzicht verliest en dingen gaat vergeten. Hierdoor neemt de kwaliteit van zijn werk juist af en dat maakt weer dat hij meer wil doen.
De druk verlamt hem en het schuldgevoel en het gevoel van ontevredenheid nemen toe.

Van moeten naar willen
‘De Moetendenker’ zit in een vicieuze cirkel, een vicieuze cirkel die alleen hij kan doorbreken.
Gunt hij zichzelf een andere kijk en manier van denken en doen waar ruimte is voor rust, voldoening en ontspanning?
Een helpende vraag is: “Wat is echt belangrijk voor mij?”

Als jij ervoor kiest om niet meer te rennen en te vliegen en gestrest te voelen, wat wil je dan wel?
Breng je wensen op papier in kaart, stel prioriteiten, maak een realistische planning en kijk terug op wat je wel hebt bereikt.

Herkenbaar?
Heb jij na het lezen het gevoel dat dit blog over jou gaat? Ik nodig je van harte uit om te reageren!

Stralende dag
Krijna

maandag 10 december 2012

De Rampdenker


Blog week 50

Vorige week stond de Slachtofferdenker centraal en nu wil ik aandacht besteden aan de volgende van de top 7 meest voorkomende niet- helpende gedachten die wij kunnen hebben.‘De Rampdenker’.

Uitgaan van rampen
De naam zegt al dat deze denker uitgaat van rampen. Hij is bezig met het willen voorkomen van wat er allemaal mis zou kunnen gaan.
In zijn hoofd spelen zich de meest onoverzichtelijke situaties af. Deze denker maakt van een mug een olifant.

Ja maar/Wat als
De Rampdenker hoort in zijn hoofd veel “Ja maar” en “Wat als”. Hij piekert over een situatie en schrijft als het ware verschillende scenario’s om zichzelf voor te bereiden op de uitkomst. De controlebehoefte van de Ramdenker is groot.  Deze manier van denken kost veel energie en frustratie.

Negatieve gedachten
De gedachten die uit het ‘willen voorkomen van rampen’ opkomen zijn bijvoorbeeld:
- Ik moet me voortdurend zorgen maken over allerlei rampen die me kunnen overkomen

- Ik moet er steeds aan denken dat het zal mislukken, want dan kan ik dat misschien voorkomen

- Oh, als ik zou zakken voor mijn examen dan is de ramp niet te overzien

- Ik kan het toch niet zomaar op me af laten komen, want dan ben ik verloren

- Je zult zien dat dit mij weer overkomt. Ik ben een geboren pechvogel

Gedachtegevangenis
Zoals je kunt lezen zet de Rampdenker zichzelf vast in zijn gedachten. Gedachten waarin de focus ligt op alles wat er niet is. Hierdoor ervaart deze denker geen ruimte en creëert als het ware zijn eigen gedachtegevangenis.
Hij gaat bij voorbaat uit van het meest slechte scenario. Ik zal dit aan de hand van een voorbeeld toelichten.

Onder de brug
Joost krijgt een mailtje van zijn chef dat hij de volgende dag om 10.00 uur voor een gesprek op kantoor verwacht wordt. Vanaf het moment dat Joost dit mailtje leest, gaan zijn gedachten als een dolle door zijn hoofd. “Waarom moet ik op gesprek komen? Ik heb mijn werk vast niet goed gedaan. Hij wil me eruit werken. Ik kan ook niks goed doen. Hij gaat me ontslaan, ik weet het zeker.”
In een razend tempo schieten de gedachten door zijn hoofd.
“In deze tijd vind ik nooit meer een nieuwe baan. Ik kan mijn hypotheek niet meer betalen en mijn  vrouw gaat ook bij me weg. Zij wil niet bij een loser blijven. Ik beland in de goot en het komt niet meer goed”.

Verlamd
Door in rampen te denken verlam je. Je komt tot niets meer. Je bent als het ware een hamster in een molentje dat continu hetzelfde rondje rent. Doordat de Rampdenker zo opgaat in zijn niet-helpende gedachten overziet hij de situatie niet meer.

Herkenning
Herken jij jezelf in de Rampdenker? Ik ben benieuwd en lees jouw ervaringen graag!
Ook voor handvatten om hier mee om te gaan ben je van harte welkom.

Stralende dag!

Krijna


maandag 3 december 2012

De Slachtofferdenker


Blog week 49
Kenmerken van negatieve gedachten
Een korte terugblik op mijn blog van vorige week. Hierin heb ik jullie geschreven dat we meer dan 10.000 gedachten per dag hebben. Nog even de kenmerken van negatieve gedachten/negatieve denkpatronen op een rij:
1)      Ze komen automatisch op: je hoeft er geen enkele moeite voor te doen
2)      Ze zijn eenzijdig: ze zijn gebaseerd op enkele feiten en laten andere (tegengestelde) feiten buiten beschouwing
3)      Ze zijn nutteloos: ze zorgen er alleen voor dat jij je vervelend blijft voelen en ze belemmeren de mogelijkheid tot verandering
4)      Ze zijn geloofwaardig: je accepteert deze gedachten als feiten en het komt niet in je op om er vraagtekens bij te plaatsen
5)      Ze zijn onwillekeurig: je hebt er weinig controle over en je kunt ze moeilijk uit je hoofd zetten

Deze week wil ik verder gaan met de top 7 van de meest voorkomende denkfouten.Vorige week stond de Liefdesjunk centraal. Deze keer is het de beurt aan de Slachtofferdenker.

Hang naar het verleden
De Slachtofferdenker hangt in zijn verleden en is ervan overtuigd dat hij door zijn verleden gedwongen wordt zich altijd zo te voelen en te gedragen.

Negatieve gedachten die hieruit voort kunnen komen zijn:
“Dat ligt aan mijn verworven opvoeding, dus neem mij mijn huidige gedrag niet kwalijk”
“Ik kom uit een autoritair gezin en daarom kan ik niet veranderen”
“Ik heb nooit succes gehad bij de meisjes/jongens en ik hoef het ook nooit meer te proberen”
“Ik ben toen zo verschrikkelijk afgegaan en dat zal dus altijd weer gebeuren”
“Op school was ik al een buitenbeentje en dat zal dus zo blijven”

Het komt door jou dat ik me zo voel
De Slachtofferdenker heeft weinig zelfinzicht en kan zijn aandeel in situaties moeilijk dan wel niet zien. Het overkomt hem allemaal. Hij voelt zich niet bij machte om te veranderen.

Gedachtes die hieruit voort kunnen komen zijn:
“Ik kan geen invloed uitoefenen op mijn eigen negatieve gevoelens en mijn gedrag. Deze worden namelijk veroorzaakt door omstandigheden van buiten”
“Jij maakt mij ontzettend kwaad en daarom moet jij veranderen”
“Ik voel dat jij mij niet mag en dat maakt mij verdrietig en jij bezorgt mij verdriet”
“Waarom wordt ik altijd tegengewerkt; mijn mening is de beste”
“Ik voel mij afschuwelijk door deze situatie en als de situatie niet zo afschuwelijk was zou ik me niet zo afschuwelijk voelen”

Allergie
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik een vorm van allergie in mij heb richting de Slachtofferdenker. En ja dit zegt iets over mij…Ook ik heb kenmerken van deze denker!
Gelukkig ben ik me er door de jaren heen steeds bewuster van geworden en kan ik mijn gedachtegang snel tackelen en toetsen waardoor er ruimte komt voor een andere kijk.

Hoe zit het met jou en de Slachtofferdenker? Ik lees je reactie graag!

Stralende dag

Krijna





maandag 26 november 2012

"Is het echt waar wat ik denk?"


Blog week 48

Gebeurtenis, Gedachten en Gevoel
Wist jij dat wij voor een groot deel zelf bepalen hoe zwaar wij onze problemen laten wegen?
Onze gevoelens worden namelijk grotendeels bepaald door onze manier van denken.
Hiernaast heeft iedereen een eigen manier van reageren.We denken nogal eens dat onze manier van reageren komt door de gebeurtenis zelf, maar dit is niet zo!
De manier waarop de gebeurtenis in gedachten beleefd wordt bepaalt de manier van reageren.

Wat zijn gedachten?
Je kunt gedachten zien als dat wat je in je hoofd vaak onbewust tegen jezelf in woorden en/of beelden zegt. Mensen denken eigenlijk altijd. Veel van onze gedachten zijn automatisch en onwillekeurig. Ook gaan ze heel snel en lijken ze waar. Zeker het gegeven dat je gedachten waar lijken vraagt om bewuste aandacht. Voor je het weet ga je mee in deze gedachtestroom en ga jij je ernaar gedragen.

Veel voorkomende denkfouten
We hebben meer dan 10.000 gedachten per dag en vele daarvan zijn niet reëel. Elk van ons heeft te kampen met denkfouten. Ik heb ze verzameld in een top 7 en de komende weken zal ik elke keer 1 denkfout eruit lichten.
Deze week staat De Liefdesjunk centraal.

De Liefdesjunk
De liefdesjunk stelt zich dienstbaar op. Hij haalt altijd koffie voor collega’s, ruimt op na een feestje en is de redder in nood als je geen oppas hebt.
Op de liefdesjunk kun je rekenen, want ook al heeft de liefdesjunk geen tijd om je te helpen, hij zal er zijn. Hij mag geen nee zeggen, dus slikt hij zijn eigen wensen en behoeften in. De ander is namelijk veel belangrijker en krijgt ten alle tijden voorrang.

Moeite met grenzen aangeven
De liefdesjunk kan geen voet bij stuk houden, omdat hij een afwijzing niet kan verdragen. Hij geeft zijn grenzen niet aan en laat zich gebruiken als hij daarmee een kans maakt dat de ander hem aardig vindt. Want ja, aardig gevonden worden vindt de liefdesjunk uitermate belangrijk. Sterker nog het is een levensbehoefte.  Alles voor de goede lieve vrede.

Afhankelijk en kwetsbaar
Deze houding zorgt ervoor dat de liefdesjunk  zich afhankelijk van de ander opstelt. “Ik doe alles wat jij van mij vraagt, als je maar van mij houdt”. Pas als de ander hem aardig vindt, waardeert en van hem houdt, voelt de liefdesjunk zich iets waard. Hij kent weinig vertrouwen in zichzelf en zijn zelfbeeld is negatief. Eigenlijk geeft de liefdesjunk zich zelf aan de ander weg. “Hier heb je mij en doe maar met mij wat je wilt”.
Deze houding maakt  heel kwetsbaar en resulteert in ongelijkwaardige en soms ook destructieve relaties.

Ik ben benieuwd of jij de liefdesjunk in jezelf herkent of dat hij juist ver van je afstaat.
Laat je het me weten? 

Stralende dag!

Krijna

maandag 19 november 2012

"Wie is er aan het woord?"


Blog week 47

Bokswedstrijd
Ken je dat gevoel dat er een bokswedstrijd gaande is in je hoofd?
Je voert een strijd met jezelf en wat wordt je daar moe van.
Zo’n bokswedstrijd kan over van alles en nog wat gaan.
Een voorbeeld: Je bent door je leidinggevende gevraagd om over te werken en je hebt die avond ook een belangrijke andere afspraak staan.

Nadenken en piekeren
Vanaf dat moment komen de gedachten vanzelf in je hoofd. Zolang je aan het nadenken bent is er niets aan de hand, dat is constructief en leidt tot aanpakgedrag.
Zodra het nadenken over gaat in piekeren hebben we het over iets heel anders. Hoe kun je herkennen of je aan het piekeren bent? Een leidraad die je kunt aanhouden is als je 45-60 minuten bezig bent met hetzelfde onderwerp en je merkt niet verder te komen kun je ervan uitgaan dat je aan het malen bent.
Je bent een hamstertje in een molentje en rent continu hetzelfde rondje.

Handvatten
Veel van mijn cliënten piekeren en hebben er last van. Zij willen dolgraag handvatten om hier vanaf te komen.
Naast het toetsen en herformuleren van de gedachten besteed ik ook aandacht aan de verschillende stemmetjes die wij als mens in ons hebben.

Wie is er aan het woord?
Ik deel de stemmetjes op de volgende manier in; we hebben een kind, ouder en een volwassene in ons.

Het kind
Het kind kun je herkennen aan impulsieve handelingen, die is spontaan en overziet de gevolgen van zijn handelen niet. Die zegt bijvoorbeeld: “Laat de boel de boel, we gaan lekker naar de stad en de kroeg in” terwijl je nog een berg werk hebt.
Ook is het de kleine die vindt dat hij ergens recht op heeft en al stampvoetend in jou kan rondhuizen.
Het kind kan zich ook van een heel andere kant laten horen namelijk in de angstige en afhankelijke variant: “Ik wil niet, Ik durf niet, Zonder jou kan ik dit niet aan”.

De ouder
Onze ouder is streng en oordelend. Hij vindt overal iets van en zal geen kans onbenut laten om jou dit te laten weten. Ik beschrijf hem ook wel eens als ‘De generaal’; zijn wil is wet.
Zodra je zinnetjes hoort als: “Schiet nou eens op, je hebt nog meer te doen en je bent al zo traag” en “Leer je het nu nooit, tjonge jonge zeg, hoe dom kun je zijn?” kun je er zeker van zijn dat de ouder aan het tetteren is.

De strijd
Eerder noemde ik de bokswedstrijd die je in je hoofd kan ervaren. De strijd die op dat moment gaande is speelt zich af tussen jouw kind en ouder. Beiden willen gehoord worden en vinden dat zij gelijk hebben. Er wordt flink geschreeuwd en jij overziet het niet meer.
Zolang er niemand tussenbeide komt zal de strijd niet gestaakt worden.

De volwassene
Naast de ouder en het kind heb jij ook je volwassene in je. Jouw volwassene overziet de situatie, die denkt na en kan weloverwogen keuzes maken. Het is dan ook aan deze stem om tussenbeide te komen en het kind en de ouder te vertellen dat zij op jou mogen vertrouwen. Dit vraagt bewuste aandacht en veel oefenen. Pas als het kind en de ouder het vertrouwen in jou hebben zullen zij zich minder laten horen.

Wat beiden (kind en ouder) gemeen hebben is dat zij het beste met je voor hebben. Ze zijn bezorgd om jou, alleen de uitingsvorm is niet dienend. Zaak is dat jij als volwassene de stemmen hoort en niet wegduwt. Je hoeft er dus niet in mee te gaan, dat is iets anders!

Ik wil je uitnodigen om met bewuste aandacht je stemmen te verkennen en jouw volwassene in te zetten om de bokswedstrijd te staken.
Laat je me weten hoe het je afgaat?

Stralende dag!
Krijna

maandag 12 november 2012

"Het positieve bad"

Week 46
Al vanaf heel jonge leeftijd worden we gecorrigeerd door onze ouders,verzorgers, familie, leerkrachten en andere mensen in de omgeving.
Waar een boertje en een scheetje eerst iets is waar om gelachen wordt, verandert het al snel in iets wat niet hoort.
Naar mate we ouder worden, neemt het corrigeren steeds grotere vormen aan. Je hebt je onder meer  te conformeren aan de wensen van je ouders, maatschappij en cultuur.

Welke invloeden spelen een rol?
De mate (frequentie en consistentie) waarin je gecorrigeerd bent en de manier waarop is van invloed op jouw ontwikkeling als mens. Als je ouders jou aanspraken op je totale persoon; “Je deugt niet” en “Je bent dom” kan dit leiden tot minder zelfvertrouwen en een negatief zelfbeeld. Als je puur gecorrigeerd bent op de actie die je hebt gedaan, heeft dit minder schadelijke gevolgen.

Negatief geloof over jezelf
Ouders hebben vaak geen besef dat zij door het corrigeren een negatief geloof bij hun kind teweeg kunnen brengen. Zij doen het immers om hun kinderen te behoeden voor fouten, om te voldoen aan de maatschappelijke norm en omdat zij ook niet beter weten vanuit hun eigen opvoeding.

Kinderen met weinig geloof in hun eigen kunnen gaan zich er ook naar gedragen. Ze hebben voornamelijk negatieve gedachten. Gedachten die ondermijnend werken en hen afhouden van groei en het aangaan van bepaalde activiteiten.
De focus ligt dan op het negatieve, op wat er allemaal niet deugt.  Ook worden complimenten toegeschoven aan externe factoren, waardoor ze niet zonder twijfel dan wel achterdocht kunnen worden ontvangen.

De kracht van gedachten
Overtuigingen, aannames en patronen zitten behoorlijk vast in het systeem van de mens opgeslagen.
De “Ja maar” en “Wat als” gedachten zijn gemeengoed en lijken wel een geconditioneerde respons.
De kracht van gedachten is sterk.
Gelukkig heb ik goed nieuws: Wij hebben invloed op onze manier van denken!

Het vraagt een behoorlijke inspanning om je manier van denken om te vormen, om van niet-helpende gedachten naar helpende-gedachten te komen.
En toch is het mogelijk!
Je moeite zal beloond worden als jij jezelf gunt om je bad met negatieve gedachten leeg te laten lopen.

Het positieve bad
Als jij je overtuigingen onder de loep neemt en ze toetst of zij je in het hier en nu nog dienen, kun je ruimte maken voor een andere kijk op jezelf.
Door jezelf elke dag een compliment te geven kun je een begin maken met het vullen van het positieve bad met gedachten. Gedachten die jou sterker maken en er voor zorgen dat jij jezelf waardeert om wie je bent met al je kanten.
Ook kun jij je aandacht richten op de dingen die ondanks alles wel aanwezig zijn.
Op welke manier bekijk je de situatie? Corrigeer jezelf met een milde blik als je merkt dat je uitgaat van het negatieve in plaats van de mogelijkheden.

Gun jij jezelf meer vertrouwen in je kunnen?
Wil je meer weten weet me te vinden via: www.straal-denhaag.nl

Ik wens je een Stralende dag toe!

Krijna

maandag 5 november 2012

"Pff, ik voel me zo schuldig"

Blog week 45
Verliefd zijn op de broer van je partner, een kind van je minnares hebben, meer van je ene dan van je andere kind houden, schulden hebben, verslaafd zijn aan eten, op jonge leeftijd incontinent zijn.
Het zijn een aantal voorbeelden waar wij over het algemeen niet makkelijk mee naar buiten treden.
Schaamte en in sommige gevallen ook schuldgevoel zorgen er voor dat je dit voor jezelf houdt.

Schaamte en schuld
Gevoelens als schaamte en schuld drukken op ons, ze voelen zwaar en halen de glans van je dagelijks leven af. Ze kunnen je allerlei klachten opleveren zowel psychisch (somber, piekeren, slecht slapen, lusteloos, onrust) als lichamelijk (hoofdpijn, buikpijn, pijn in je nek, schouders of onderrug).

Naar mijn idee dienen schuld- en schaamtegevoelens je niet. Integendeel; ze beperken je om helder te denken en te handelen.
Je schuldig voelen en schamen over bepaalde keuzes die je hebt gemaakt; help jij jezelf of de ander daarmee? Zorgt jouw schuldgevoel ervoor dat de situatie sneller is opgelost?
Door jezelf te veroordelen zet jij jezelf vast en kun je niet leren en groeien.

Daar en tegen is nadenken over je gedrag prima. Het zorgt ervoor dat je keuzes kunt maken en daarnaar kunt handelen. Je kunt jezelf afvragen wat jouw actie over jou zegt en wat je in het vervolg anders aan kunt pakken. De ruimte zit hem in het reflecteren waardoor jij jouw handelen in de context kunt plaatsen. Begrip als ingang tot groei!

Mening van de ander
We kunnen druk bezig zijn met wat anderen van ons gedrag vinden. Voor je het weet vul je de gedachten van de ander in: “Hij zal mij nu wel heel stom vinden”, “Zij kijkt me vast nooit meer aan als ik vertel wat ik gedaan heb”.  Deze gedachten kunnen ertoe leiden dat je jouw ervaring voor jezelf houdt terwijl je het wel graag wilt vertellen.
Tip: verspil geen energie aan het denken voor een ander. Vraag het de ander. Het is de enige manier om te weten wat de ander daadwerkelijk denkt en voelt.

Delen
Het delen van je verhaal kan jou opluchten waardoor er een last van je schouders valt.
Vaak blijkt ook dat je niet de enige bent en vindt je herkenning bij elkaar.
Wat weer zorgt voor verbinding.

Manieren om te delen
Persoonlijk; je vertelt je verhaal aan mensen in je omgeving waar jij je vertrouwd bij voelt.
Je kunt er ook voor kiezen om je ervaring anoniem te delen op een forum. De leden lezen jouw verhaal en geven reacties hierop. Jij kunt hier ook om tips vragen.
En er bestaan ook allerlei mogelijkheden om in contact met lotgenoten te komen.

Waar voel jij je prettig bij? Het is niet zo dat je een van deze vormen hoeft te kiezen. Je kunt ze allemaal inzetten en ook helemaal geen een.
Die keuze is aan jou!

Ik ben benieuwd of jij jezelf in mijn blog onderwerp herkent en zie je reactie graag tegemoet.
Natuurlijk ga ik discreet met je reactie om ;-)

Stralende dag!

Krijna

maandag 29 oktober 2012

"Conflict als bron van inspiratie"


Blog week 44
Bij ons mensen, gaat het vaak als een razende raket tekeer in onze bovenkamers. We hebben in ieder geval meer dan 10.000 gedachten per dag. Gelukkig zijn we ons van de meesten niet bewust.
In ons eentje hebben we het dus al behoorlijk druk, laat staan in het contact met anderen.
Op het moment dat we een gesprek voeren is er sprake van communicatie, over en weer.
Natuurlijk gaat onze voorkeur hierbij uit naar een prettig en soepel verlopend gesprek.
Conflicten, miscommunicatie en meningsverschillen associëren wij met ruzie en nare gevoelens. Toch kan een conflict heel zinvol zijn en zelfs positieve gevolgen hebben.

Een conflict
Laten we de volgende situatie als uitgangspunt nemen. Jij en je liefde hebben een conflict over jullie vakantiebestemming van komende zomer. Jij wilt kamperen in Europa en hij/zij wil lekker luieren in een luxe ressort op Aruba.

Jij: “Kijk liefde, ik heb iets heel leuks gevonden op internet voor de zomervakantie”
Hij/zij: “Ah nee joh, ik ga die ene keer per jaar echt niet in een tent liggen hoor”
Jij: “Waarom niet? Het is eens iets heel anders en we kunnen makkelijk van de ene naar de andere bestemming”
Hij/zij: “Ik wil zonnen, genieten, luxe en geen Spartaanse praktijken”
Jij: “Zoek het uit! Ik heb er al helemaal geen zin meer in”
Hij/zij: “Pfff zoek jij het zelf uit!”

Een vakantiebestemming uitzoeken zou zo leuk kunnen zijn maar in bovenstaand voorbeeld is het ineens een bron van een conflict. Dit stel loopt vast omdat zij niet open luisteren naar elkaar en blind voor de eigen voorkeur gaan.

Opening
Hoe kan dit conflict toch zinvol zijn?

Stap 1
We kunnen beginnen om naar elkaar te luisteren en de eigen gedachten te parkeren.
Als je beiden open geluisterd hebt is de situatie in ieder geval bespreekbaar geworden. Waar eerder de luiken al dichtgingen omdat beiden op een eigen eiland zaten.

Stap 2
Stel elkaar vragen om eventuele onduidelijkheden beter in kaart te brengen en check ook of je elkaar begrijpt. We denken snel voor een ander, vullen de gedachten in, wat trouwens onmogelijk is.
 De enige manier is het aan de ander vragen.
Jezelf uitspreken biedt jou en de ander duidelijkheid. Het geeft helderheid hoe je ergens over denkt, dat vervolgens weer een ingang kan zijn om op een prettige manier met elkaar van gedachten te wisselen.

Denken in mogelijkheden
In een conflict ligt het vastdenken op de loer. “Ja, maar jij wilt altijd je zin krijgen”, “Ja maar jij luistert nooit naar mijn punten” zijn uitspraken waar geen ruimte in zit. Het is een kat en muis spel waar veel energie en frustratie in gaat zitten.

Stap3
Denk in mogelijkheden. Welke opties zijn er wel? Kunnen er afspraken gemaakt worden? Kan er een compromis gesloten worden? Is er ruimte voor en-en in plaats van of-of?

Het stel uit mijn voorbeeld heeft uiteindelijk een heerlijke vakantie gehad in Spanje waar ze met auto naartoe zijn gereden en ze hebben naar ieders tevredenheid zowel een paar nachten in een stacaravan en een hotel geslapen.

Ik zie je reactie graag tegemoet!

Stralende dag 

Krijna

maandag 22 oktober 2012

"Goed luisteren is een kunst"


Blog week 43

Welke sociale vaardigheid heb jij goed onder de knie? “Ik kan goed luisteren” krijg ik vaak als antwoord. En ik kan me daar van alles bij voorstellen.
Luisteren lijkt eenvoudig. De een vertelt en de ander luistert. Zo klaar als een klontje.
Niets blijkt minder waar. Luisteren is een vaardigheid die door ons mensen onderschat wordt.

Actief en open luisteren
Actief en open luisteren is namelijk een vaardigheid die van ons vraagt om onszelf te parkeren met ego en al. Het gaat even niet om jou; het gaat om de ander.
Je verplaatsen in de ander, open vragen stellen die de ander uitnodigen om te vertellen, een open houding aannemen.
Dat spreekt voor zich hoor ik je nu denken. Hmmm ja dat snap ik, alleen hebben we nu eenmaal een ego. Van groot tot klein dat verschilt van mens tot mens. En ons ego wil gezien en gehoord worden. Ook als de ander aan het woord is ratelt het ego door.

Ons ego
Het ego kan intern en extern van zich laten horen.
Intern gaat het er zo aan toe. Iemand vertelt jou een ervaring en pats-boem worden jouw gedachten geactiveerd. Stemmetjes die de ervaring herkennen laten zich horen, stemmetjes die de ander een advies willen geven kunnen opkomen en ook stemmetjes die zich irriteren aan je gesprekspartner zouden zich aan kunnen dienen. Niets is ondenkbaar in de wereld van de interne communicatie.
Door het drukke verkeer in je hoofd kun jij eigenlijk al niet meer geconcentreerd luisteren en dwaal je af.

Een ander voorbeeld waar we in praktijk mee te maken hebben. Jij praat en de ander is ondertussen met iets bezig (denk aan autorijden, koken, afwassen, administratie, tv kijken). De ander luistert met een half oor waardoor jij afhaakt omdat jij je niet gehoord voelt. “Maar ik luister toch” is in een dergelijke situatie een veel gehoorde zin. Herkenbaar? En als we eerlijk naar onszelf kijken doen we het zelf ook wel eens of vaker…

De externe variant laat zich raden. Deze spreekt zich uit naar de ander: “Oh joh, dat heb ik ook meegemaakt”, “Zou je dat nou wel doen?” en “Schiet toch eens op met je verhaal” kunnen uit jouw mond komen rollen.
Van het feest der herkenning, naar een ongevraagd advies tot een irritatie. Niets menselijks is ons vreemd.
Ook zijn we in staat om het verhaal van de ander over te nemen en gaat het niet meer over de ander maar over ons.

Van onbewust naar bewust
Dit alles gebeurt heus niet altijd bewust. Het gaat vaak zo snel in ons hoofd met al die gedachten.
Je hoeft jezelf niet voor je hoofd te slaan als jij je hierin herkent. Je kunt vanaf nu wel letten op je stemmetjes en houding. Dit vraagt om bewust bezig zijn met, signaleren en vervolgens jezelf corrigeren. Keer op keer, want gedragsverandering is een proces dat gepaard gaat met vallen en opstaan.

Ik wens je vele mooie open gesprekken toe waarin jij en de ander zich echt gehoord voelen!

Lijkt me leuk om jouw ervaringen te lezen, dus voel je uitgenodigd om te reageren.

Een Stralende dag

Krijna

maandag 15 oktober 2012

"Hier heb je mij"


Blog week 42

Heb jij wel eens een relatie gehad waarin je ver van jezelf verwijderd raakte?
Dat je dingen hebt gedaan of juist niet hebt gedaan omwille van de harmonie en angst om het niet goed te doen?
Een relatie is geven en nemen. Let op het woordje ‘en’. Het is iets wederkerigs.
Mensen met weinig zelfvertrouwen zijn voornamelijk ‘gevers’ en geven zichzelf hierdoor ook nogal eens weg. Als het ware zeggen zij tegen de ander: “Hier heb je mij en doe maar met mij wat jij wilt”.

Je geeft alles uit handen en stelt je volledig afhankelijk op van de ander.
“Ben jij blij?” dan ben ik het ook. “Heb jij geen zin in dat feestje?” dan heb ik ook geen zin.
Je neemt geen positie in en zet jezelf buiten spel. Sterker nog, je neemt geen verantwoordelijkheid voor jezelf.
Achter dit gedrag zit meestal de angst voor afwijzing. Als deze angst groot genoeg is wordt je een speelbal van jezelf en voor de ander.

Het komt vaak voor dat mannen en vrouwen met weinig zelfvertrouwen juist vallen voor iemand die dominant is. Iemand die wel weet wat hij/zij wil en dit ook uitspreekt.
Als jij je stem niet laat horen bepaalt de ander dus hoe alles er aan toe zal gaan.
Helaas ontpoppen ongelijkwaardige relaties zich ook tot destructieve relaties.

De afhankelijke partner voelt zich reddeloos verloren als de dominante afstand inneemt, zelf activiteiten wil ondernemen en zijn eigen koers vaart.
Vele huilbuien, claimend gedrag en eventuele excessen in drank,-eten en drugs gebruik verwijderen de afhankelijke steeds verder van zichzelf.

Het cliché: “Je kunt pas van een ander houden als je van jezelf houdt” is niet voor niks een cliché.
Als je niet van jezelf houdt ben je geen geheel en heb je de overtuiging een ander nodig te hebben om je leegte te vullen.
Alleen jij kunt jouw leegte vullen door jezelf te omarmen met al je kanten.
Besteed vanaf nu aandacht aan alles wat er wel is en geef jezelf elke dag een compliment. Schrijf deze op in een mooi schriftje en vul jezelf met positieve gedachten.

Gun jezelf je eigen liefde!

Reacties? Graag, deze zijn altijd welkom.

Ik wens je een Stralende dag toe!

Krijna

maandag 8 oktober 2012

"De kleine ondernemer"

Blog week 41

Het is woensdagmiddag, een mooie lentedag in 1980 en ik ben 6 jaar. Mijn huis staat in Katwijk en ik zit vlakbij huis op school. In de ochtend gespeeld en geleerd en ’s middags ben ik vrij.
Na een boterham gegeten te hebben ga ik naar buiten om te fietsen. Andere kinderen zijn er nog niet dus ik rij rondjes in de buurt. Na een poosje heb ik het wel gezien en bedenk me dat ik ook naar mijn opoe in Noordwijk kan fietsen. De route ken ik heel goed.
Mijn moeder en ik fietsen deze route namelijk elke zondag als we van ons huis naar opoe en opa gaan.
Ik weet precies welke huizen, bochten en winkels aan me voorbij zullen komen. Ankerpunten om in te schatten hoe lang ik nog onderweg ben. Bij elk punt krijg ik een glimlach op mijn gezicht want ik weet dat ik steeds iets dichterbij mijn plek van bestemming kom.
Opoe verwendt mij altijd. Ook mag ik kleine boodschapjes voor haar doen bij vaste adresjes. De mensen van de winkels kennen mij ook en beginnen al te lachen als ik het boodschappenbriefje van opoe aan hen overhandig.

Hoe dichterbij ik bij het huis kom des te harder ik fiets.  Nog heel even doorbijten. Die vervelende heuvel komt nog en op dat punt krijg altijd hulp in mijn rug . Nu moet ik dat zelf doen. Pfff trappen, trappen, trappen. Yeahhh, ik heb het gehaald. Nu nog een paar straten en daar zie ik de poort van de tuin.
Ik glim van trots, parkeer mijn fiets in de tuin (tot gruwel van mijn opa omdat er mooie plantjes instaan en ik die verampeneer met mijn nog niet zo ontwikkelende motoriek waardoor het parkeren niet zo netjes gaat).

Met rode wangen stap ik door de keukendeur en zie opoe in het kleine keukentje de afwas doen.
 Ze zijn net klaar met het middageten en opa is naar de soos om te biljarten. Opoe kijkt op en zij is blij verrast mij te zien. “Ach kind ben je daar?” En ze vraagt direct er achter aan of mijn moeder er ook is.
“Nee opoe, ik ben alleen”.
Opoe is verbaasd en ook geschrokken. Haar kleindochter van 6 helemaal alleen op de fiets van Katwijk naar Noordwijk?? Zonder medeweten van haar moeder?

Ik begrijp alle commotie niet want ik ben trots en blij om bij haar te zijn. Klaar om de boodschapjes te doen om vervolgens voor een gulden snoepjes te mogen kopen bij het authentieke snoepwinkeltje. Het winkeltje staat vol met glazen potten waar allerlei gekleurde snoepjes in zitten. Je mag een rieten mandje pakken om je snoep in te doen en als je afrekent doen zij je snoepjes in een zwart met wit papieren puntzakje.

Opoe zegt dat ze mijn moeder moet bellen om te zeggen dat ik bij haar ben. Ik hoop dat mijn moeder niet boos wordt en dat ik gelijk terug moet komen. In die tijd hadden we nog geen mobiele telefoons dus bereikbaarheid had nog een grens en dat kwam mij bijzonder goed uit!
Mijn moeder was niet thuis, pfff, gelukkig dan kon ik lekker blijven.
Opoe zou later nog een keer bellen en tot die tijd gingen wij het leuk hebben.

Dit zou niet de laatste keer zijn dat ik op eigen houtje naar opoe ging fietsen…
Hoe klein ik ook was ik nam het besluit om dit te doen en dat voelde zelfstandig en maakte me trots op mezelf.

Heb jij ook een soortgelijke ervaring zoals ik hierboven beschrijf?
Ik lees het graag!

Ik wens je een Stralende dag toe.

Krijna

maandag 1 oktober 2012

"Is er iets schat?" "Neuuhhh hoor hoezo?"


Blog week 40
In een ideale wereld ruikt iemand wat er met je aan de hand is nog voor je een woord hebt gezegd.
De ander heeft namelijk een speciale gave en is uitgerust met super sensitieve voelsprieten waarmee die op afstand de spijker op zijn kop kan slaan en de juiste knopjes kan indrukken. En zo weet hij dat er de ene keer wel gepraat moet worden en een andere keer luisteren en een arm om je heen slaan genoeg is.
Natuurlijk heeft de ander die voelsprieten ook en staan ze hetzelfde afgesteld.
Op die manier begrijpen we elkaar altijd en lopen alle gesprekken als een zonnetje.
Een mooi plaatje!
Wat maakt dan dat dit lang niet altijd zo gaat en voor je het weet miscommunicatie geboren is?

Iedereen beleefd een situatie vanuit zijn eigen beleving en geeft zijn kleur eraan. Gemakshalve ga je ervan uit dat de ander dezelfde beleving en kleur heeft. We zijn vaak verontwaardigd dat de ander niet ziet wat er speelt. Het is toch heel duidelijk??
Natuurlijk kun je soms aan iemands gezicht zien wat er kan zijn en toch blijft het gissen en interpreteren. En als de ander dat niet goed aanvoelt voelen we ons niet gezien en gehoord.
Et voila een geladen sfeer is geboren.

We kunnen uren bezig zijn in ons hoofd en daar spelen allerlei processen af die voor onszelf vaak al niet te overzien zijn. Voor je het weet ben je aan het stapelen geslagen en heb je van een mug een olifant gemaakt. Je partner komt nietsvermoedend thuis en treft een geïmplodeerd menswezen aan waar helemaal niks mee aan de hand is…
De tafel wordt gedekt en de pannen, borden en het bestek worden op tafel gesmeten. En nee er is nog steeds helemaal niks aan de hand.
Er wordt zwijgend gegeten en partner lief doet nu toch een poging; Lieverd is er iets aan de hand?
Neeeuhhh hoor hoezo? Wat zou er zijn? Ondertussen wordt het eten met grote happen naar binnen gewerkt. Met 5 minuten is het op en de tafel wordt in een recordtijd afgeruimd. Lees de hele boel wordt op het aanrecht gegooid.
Partner denkt nu; ik laat hem/haar maar even gaan…Fout Fout Fout!
Nu zou ik je aan willen raden om dekking te zoeken.

Heb je beeld bij bovenstaande? Ja? Schaam je niet, want zo gaan we massaal te werk. Interessanter is om je te bedenken op welke manier je dit anders kan.
Het antwoord ligt voor de hand: Communiceer! 
Het zou enorm helpen als wij tekst produceren en de ander informeren wat er is in plaats van te verwachten dat iemand dat wel weet. We kunnen nu eenmaal niet in de ander zijn hoofd kijken en glazenbollen tja daar geloof ik niet in.

Spreek jezelf uit en ook als je er voor jezelf nog niet uit bent wat er aan de hand is kun je dat zeggen.
Juist op die manier hoef je zelf niet te imploderen en betrek je de ander in jouw proces waardoor een gesprek op een later moment makkelijker te voeren is.
Een helpende en overzichtelijke manier om te communiceren zijn de 4 stappen van de assertiviteit. De stappen gaan als volgt: stap 1) Spreek je gevoel uit door middel van de ‘ik-boodschap’, stap 2) Benoem kort en concreet het gedrag van de ander, stap 3) Vervolgens benoem je de gevolgen van dat gedrag van de ander voor jou en tot slot benoem je wat je wel wilt.

Als je het op deze manier aanpakt is de kans op een rustig gesprek groot en hou je tijd en energie over voor andere dingen! Gun het jezelf….

Stralende dag!
Krijna

maandag 24 september 2012

"The quick fiks"

Blog week 39

Wil je afvallen? Ja graag! Het liefst 4 kilo in een week! Zonder op te hoeven letten en al helemaal zonder te sporten. En met blijvend resultaat.
Komt je dit bekend voor?
Mij wel….

We zijn lui en hebben behoorlijke ego’s….We willen van alles en het liefst gister dan vandaag. Als dat niet lukt; het gaat niet hoe we het voor ogen hebben dan zijn we net stampvoetende kleuters.
Mokken, dreinen, zeuren, manipuleren en af willen dwingen zijn reacties die we geven.

The quick fiks is verleidelijk en aantrekkelijk. En ja waarom moeite doen als het ook makkelijk kan?
Natuurlijk gaat dat voor bepaalde situaties op. Met een lekke kraan, een kapotte wasmachine en meer van dat soort zaken. Doen!

Als we het hebben over gedragsverandering gaat het anders in zijn werk.
Dit kost bereidheid, energie, durven vallen en weer opstaan.
Het is een proces dat gepaard gaat met jezelf durven confronteren, eerlijk zijn en je angsten in de ogen kijken.
Bijkomende hindernis is dat je pas kunt oefenen als je er voor staat. Juist op het moeilijkste moment vraagt het van jou om je saboterende gedachten te doorstaan en het aan te gaan om bepaald gedrag anders te benaderen.

Onze hersenen houden niet van veranderingen die houden het liever bij hoe het is.
Lekker op de automatische piloot, geen moeite hoeven doen; geconditioneerd reageren is wel zo prettig.

Cliënten in mijn praktijk komen natuurlijk niet voor niks bij mij. Zij hebben bijvoorbeeld last van bepaald gedrag en willen daar van af.
Ik verkoop geen sprookjes en benoem eerlijk dat zij te maken krijgen met sabotage, gedachtekermis en andere afleiders die ervoor zorgen dat zij af willen haken.

“Ja, maar Krijna, ik wil er echt van af” en ja ik neem het zo van je aan…

Toch zal het oude vertrouwde aan je trekken en je af willen houden van groei.
Jij zult een ander geluid ‘moeten’ laten horen anders zullen deze stemmetjes aan het langste eind trekken.

Hier bied ik verschillende handreikingen in aan, zoals het zien van je gedachten als wolken die gaan en komen. Je hoeft er niet in te verdwijnen.
Toets je gedachten eerst of ze waar zijn en ook of ze je dienen voordat je ze voor waar aanneemt en er naar handelt.
De quick fiks gaat hier niet op. Het is geen kwestie van 3 minuten in de magnetron en je bent er vanaf.

Als je dit proces kunt zien als het jezelf gunnen van een andere kijk op de manier hoe jij met situaties omgaat maak je een reis door die je versteld doet staan van jezelf en jouw mogelijkheden.

Ik wens je een Stralende dag toe!

Krijna

maandag 17 september 2012

"Oh jee...dit had ik niet zien aankomen"


Blog week 38

Afgelopen vrijdagmiddag. Ik ben lekker aan het werk achter mijn computer. Voorbereidingen aan het treffen voor de workshop “Let your love rule” die ik de volgende dag zou geven bij Stichting De Ruimte in verband met de landelijke dag van De Liefde.

Van het ene op het andere moment loopt mijn pc vast.
Ik heb hem gereset en helaas hielp dit niet. Nou, dan maar het grovere werk. Met de uitknop de pc platgelegd. Natuurlijk in de hoop dat hij wakker zou schrikken.
Ik start de pc weer op en zie een apart ‘breipatroon’ in het scherm verschijnen.
Hmm, dit ziet er niet goed uit.

Nu ben ik niet voor 1 gat te vangen dus optimistisch als ik ben doe hem weer uit en start opnieuw op met dezelfde hoop en wens als daarnet.
Helaas deelt mijn pc mijn wens niet.
Mijn optimisme neemt nu wel af en het besef komt dat er wel eens iets echt mis kan zijn.

De gedachtekermis gaat van start. De “Oh Jee’s” en de “Ja maar/Wat als” gedachten schieten door mijn hoofd.
Om een beeld te schetsen zal ik een aantal gedachten opschrijven.
“Oh jee, als ik maar niet al mijn bestanden kwijt ben”, “Oh jee, al mijn werk staat erin en dus ook mijn workshops en trainingen”, “Dit gaat me een vermogen kosten”.

Ik wilde niet in mijn gedachten blijven verdwijnen, want ik merkte dat het me een hoop energie kostte. Practice what you preach! Aan de slag met de handreikingen die ik ook aan mijn cliënten geef.
De afstand tot mezelf is een stuk kleiner en daar ben ik me nu wel weer bewust van.
Gelukkig heb ik de sleutels in handen en het is een kwestie van toepassen.

Het besef kwam dat ik hier geen invloed op heb. Dit is nu wat het is.
En ja, dat is niet leuk. Zelfs verre van en het is ook geen zaak van leven of dood.
Het is materie en gelukkig zijn er mensen met veel verstand van computers.
Ik werd door deze gedachten rustiger.

Graag wilde ik mijn verhaal delen met mijn vriend en hierdoor nam de lading nog verder af. Door te vertellen wat er gaande was en er een oor wilde luisteren nam de spanning nog meer af.
Nu heb ik het grootte geluk een liefde te hebben die niet alleen heel leuk is. Hij heeft ook veel verstand van computers en hij wilde graag onderzoeken of hij dit probleem op kon lossen.
Om een lang verhaal korter te maken; mijn liefde heeft mijn pc weten te reanimeren en al mijn bestanden zijn bewaard.
Poeee dat is een hele opluchting en het heeft me ook geen cent gekost. Behalve een zoen en dat doe ik graag.

Situaties, leuke en minder leuke, komen en gaan tot wij onze ogen sluiten. Hier hebben we geen invloed op. De manier waarop wij ermee omgaan wel. En dat is het goede nieuws!

Ik wens je een Stralende dag toe en voel je vrij om te reageren.

Krijna

maandag 10 september 2012

"Ja maar...Wat als...; scenarioschrijven voor piekeraars"


Blog Week 37

“Ja maar…..Wat als…; scenarioschrijven voor piekeraars”

Alles waar je over kunt denken leent zich om over te piekeren. Hmmm, ik zie een gat in de markt en bied een cursus scenarioschrijven voor piekeraars aan!

Je brengt zelf een situatie in of je krijgt er 1 van mij en vervolgens ga je aan de slag.
De opdracht luidt: schrijf 25 scenario’s en gebruik veel ‘Ja maar’ en ‘Wat als’.
Ook de woorden; altijd, moeten, nooit en verschrikkelijk mag je zonder reserves gebruiken.
Na afloop van de cursus garandeer ik je dat je zeer vermoeid de deur weer uitgaat.
Je voelt je leeg en wellicht ook gefrustreerd.
Mooie beloning toch?

Piekeren is voor sommige mensen een dagvullende bezigheid. Gedachten komen razendsnel en we hebben gemiddeld 10.000 gedachten per dag.
Sta hier niet te lang bij stil want voor je het weet pieker je daar over ;-).

Gedachten komen en gaan. Het zijn net wolken. Mensen die piekeren verdwijnen als het ware in die wolken waardoor zij geen helder zicht meer hebben. Alles is mistig en troebel.
De ene gedachte doet hen belanden in de volgende en zo gaat dat door en door.
Piekeren kost veel energie en levert je niks dan nadelige effecten op. Slecht slapen, ongezonde gewoontes, afwezig, lusteloos, stress om er een aantal te noemen.
Ook verlamt het je, je komt tot niks meer en dat geeft vervolgens ook weer reden om te piekeren….Het is een vicieuze cirkel.

Tijd om deze te doorbreken en jezelf een ander geluid te laten horen!

Met nadenken is niks mis. Het is constructief; het lever je iets op en het leidt tot aanpakgedrag.
Vooral mee doorgaan dus.
Als je merkt dat je op een onderwerp/situatie blijft hangen dan is het zaak om in te grijpen en jezelf te helpen.
In plaats van dat je als vanzelf meegaat in al die gedachten kun je die gedachten ook toetsen.
Stel jezelf een aantal vragen:
- Is wat ik denk 100% waar?
- Helpt deze gedachte mij?
- Wat kan ik beter denken?

Het beste is om deze gedachten op te schrijven zodat je uit je hoofd op papier gaat. Op die manier heb je al meer afstand en kun je makkelijker uit je mistige wolk komen en er onder gaan staan.
Identificeer je niet met je gedachten. Je hebt ze en bent ze niet!

Wil je meer weten? Heb je vragen/opmerkingen? Ik lees en hoor ze graag.
Laat een reactie achter op mijn email en je krijgt een bericht terug.

Ik wens je meer rust en ruimte toe in je hoofd waardoor je weer kunt genieten en Stralen!

Krijna

woensdag 5 september 2012

Ontslagen betekent niet Verslagen

Week 36
Ontslagen betekent niet Verslagen
Het is september 2011 en het is duidelijk er moet bezuinigd worden binnen de GGZ. Met bijna 600 miljoen wel te verstaan. Deze bezuinigingen hebben grote impact op patiënten en medewerkers met een tijdelijk contract.
De dreigende geluiden denderen ook de organisatie binnen waar ik op dat moment werk. Er wordt extra vergaderd op de hoogste niveaus over de manieren waarop de schade zoveel mogelijk beperkt kan worden.

Lange tijd blijft het onduidelijk of de tijdelijke contracten wel of niet verlengd kunnen worden.
Mijn contract loopt tot 01-01-2012 en zo ook van een aantal collega’s.
De sfeer wordt er niet beter op, de spanning is merkbaar en heeft zijn weerslag op de hele afdeling.
Er wordt regelmatig aan mij gevraagd of ik al op zoek ben naar ander werk.
Ik heb al die tijd hetzelfde antwoord gegeven: “Zolang ik officieel niks te horen heb gekregen hou ik hoop op een goede afloop”.
 Deze houding zorgt ervoor dat ik mijn werk met een open houding en enthousiasme kan blijven doen. Daarbij zijn er gekkere dingen denkbaar dus wie weet dat een verlenging er ook in zit.

Het is half december 2011 en de kogel is door de kerk. Ik krijg te horen dat mijn contract wegens de bezuinigingen niet verlengd kan worden. Hmmm, deze situatie heb ik eerder meegemaakt en toen was de banenmarkt net als nu niet ruim bedeeld.
Het heeft bijna 1,5 jaar geduurd voordat ik mijn laatste baan mocht gaan uitvoeren.

In die periode heb ik verschillende gedachten en emoties gehad.
Afwijzing na afwijzing maakte dat ik op momenten aan mezelf ging twijfelen.
“Ik ben niet goed genoeg”, “Het lukt me nooit om een baan te vinden”…

Naast de gedachten van twijfel en gevoelens van frustratie waren er altijd de veerkracht en de wil om door te gaan en nieuwe bronnen aan te blijven boren. Mijn ontslag ontslaat mij niet. Ik weet wie ik ben en waar ik voor sta.
De aanhouder wint! Ik kreeg een hele leuke en leerzame functie binnen de GGZ.
Heel blij met deze kans heb ik mijn werk met groot plezier en liefde gedaan. Ik vond het dan ook jammer dat deze baan per 01-01-2012 stopte.

Met deze domper kwam er wel direct iets anders in mij naar boven borrelen…Een heel sterke gedachte: “Ik ga mijn energie geven aan mijn passie en dat is mensen coachen, trainingen en workshops ontwikkelen en deze uitvoeren”.
Tadaaaaa: Straal Den Haag werd geboren!
Zonder vangnet ben ik dit avontuur aangegaan en elke dag ben ik blij met mijn keuze.
Ik heb leren zwemmen en vertrouw erop dat ik boven water blijf.

Los van de uitkomst ben ik op reis en wat brengt het mij een voldoening, energie en dankbaarheid.
Dankbaar dat ik mijn ervaringen mag delen met cliënten, dankbaar voor het vertrouwen dat cliënten in mij stellen en dankbaar dat ik mezelf gun om te doen waar ik blij van word.

Voordat ik activiteiten kon ondernemen los van de uitkomst heb ik mijn drang naar controle los moeten laten. Ik ben lang bezig geweest met gebeurtenissen die achter me lagen en met situaties die nog moesten komen. Pfff wat kostte me dat een energie en het leverde me behalve slaapgebrek niks op.
Door te accepteren dat mijn verleden bij mij hoort en mij deels heeft gevormd tot wie ik nu ben kon ik loslaten.
Ik heb geen glazenbol en weet niet wat de toekomst brengt. Ik ben gaan inzien dat ik energie mag geven aan die zaken waar ik invloed op heb en vooral los mag laten waar ik geen invloed op heb.

En durf jij het aan om los van de uitkomst activiteiten aan te gaan?

Stralende dag Krijna