"Is er iets schat?" "Neuuhhh hoor hoezo?"

Blog week 40
In een ideale wereld ruikt iemand wat er met je aan de hand is nog voor je een woord hebt gezegd.
De ander heeft namelijk een speciale gave en is uitgerust met super sensitieve voelsprieten waarmee die op afstand de spijker op zijn kop kan slaan en de juiste knopjes kan indrukken. En zo weet hij dat er de ene keer wel gepraat moet worden en een andere keer luisteren en een arm om je heen slaan genoeg is.
Natuurlijk heeft de ander die voelsprieten ook en staan ze hetzelfde afgesteld.
Op die manier begrijpen we elkaar altijd en lopen alle gesprekken als een zonnetje.
Een mooi plaatje!
Wat maakt dan dat dit lang niet altijd zo gaat en voor je het weet miscommunicatie geboren is?

Iedereen beleefd een situatie vanuit zijn eigen beleving en geeft zijn kleur eraan. Gemakshalve ga je ervan uit dat de ander dezelfde beleving en kleur heeft. We zijn vaak verontwaardigd dat de ander niet ziet wat er speelt. Het is toch heel duidelijk??
Natuurlijk kun je soms aan iemands gezicht zien wat er kan zijn en toch blijft het gissen en interpreteren. En als de ander dat niet goed aanvoelt voelen we ons niet gezien en gehoord.
Et voila een geladen sfeer is geboren.

We kunnen uren bezig zijn in ons hoofd en daar spelen allerlei processen af die voor onszelf vaak al niet te overzien zijn. Voor je het weet ben je aan het stapelen geslagen en heb je van een mug een olifant gemaakt. Je partner komt nietsvermoedend thuis en treft een geïmplodeerd menswezen aan waar helemaal niks mee aan de hand is…
De tafel wordt gedekt en de pannen, borden en het bestek worden op tafel gesmeten. En nee er is nog steeds helemaal niks aan de hand.
Er wordt zwijgend gegeten en partner lief doet nu toch een poging; Lieverd is er iets aan de hand?
Neeeuhhh hoor hoezo? Wat zou er zijn? Ondertussen wordt het eten met grote happen naar binnen gewerkt. Met 5 minuten is het op en de tafel wordt in een recordtijd afgeruimd. Lees de hele boel wordt op het aanrecht gegooid.
Partner denkt nu; ik laat hem/haar maar even gaan…Fout Fout Fout!
Nu zou ik je aan willen raden om dekking te zoeken.

Heb je beeld bij bovenstaande? Ja? Schaam je niet, want zo gaan we massaal te werk. Interessanter is om je te bedenken op welke manier je dit anders kan.
Het antwoord ligt voor de hand: Communiceer! 
Het zou enorm helpen als wij tekst produceren en de ander informeren wat er is in plaats van te verwachten dat iemand dat wel weet. We kunnen nu eenmaal niet in de ander zijn hoofd kijken en glazenbollen tja daar geloof ik niet in.

Spreek jezelf uit en ook als je er voor jezelf nog niet uit bent wat er aan de hand is kun je dat zeggen.
Juist op die manier hoef je zelf niet te imploderen en betrek je de ander in jouw proces waardoor een gesprek op een later moment makkelijker te voeren is.
Een helpende en overzichtelijke manier om te communiceren zijn de 4 stappen van de assertiviteit. De stappen gaan als volgt: stap 1) Spreek je gevoel uit door middel van de ‘ik-boodschap’, stap 2) Benoem kort en concreet het gedrag van de ander, stap 3) Vervolgens benoem je de gevolgen van dat gedrag van de ander voor jou en tot slot benoem je wat je wel wilt.

Als je het op deze manier aanpakt is de kans op een rustig gesprek groot en hou je tijd en energie over voor andere dingen! Gun het jezelf….

Stralende dag!
Krijna