"Zie mij, zie mij"

Blog week 32
“Zie mij, zie mij!”

Diepe pijn
Je denkt terug aan je verleden en je voelt al snel de boosheid en het verdriet naar boven komen. Je hebt pijn van het niet gehoord en gezien worden door je ouders. Je deed altijd zo je best en zij zagen je niet staan. Je ouders waren te druk met zichzelf of met je broer/zus, die wel de aandacht naar zich toe wist te trekken. Het is zo oneerlijk!

Zie mij, zie mij
Je zou je ouders wel door elkaar willen schudden; “Zie mij, zie mij! Ik ben er ook! Hallo!”. Het lijkt wel hoe meer jij je best doet, des te minder je ouders je opmerken. Jij redt je wel. Jij bent sterk en tegen de wereld opgewassen. Ze moesten eens weten hoeveel behoefte je had aan liefdevolle oprechte aandacht. De stille schreeuw om aandacht sleept zich voort.

Afhankelijkheidsrelaties
Van je jeugd nemen de gedachten je mee op reis naar je relaties. Je raakte verwikkeld in afhankelijkheidsrelaties en voelde je vaak eenzaam. Je partners waren stuk voor stuk heel druk met hun eigen problemen en hadden hierdoor geen ruimte voor jou. Zowel je partner als jij stelden zich afhankelijk op en zo werd de destructieve relatie in stand gehouden. Jarenlang gaf je jezelf weg in de hoop dat hij/zij je zou zien. Helaas tevergeefs.

Het waarom
Je zoekt naar het ‘waarom’ en komt op allerlei mogelijke verklaringen. Je bent op deze manier, heel hard aan het werk, om van je pijn weg te komen. Al de tijd die je besteed aan het verklaren, aan het zoeken naar afleiding en het willen hebben van controle, houden je gevangen in je hoofd. Je verstand laat je alle hoeken van de bovenkamer zien en de pijn is er nog steeds. Sterker nog je verstand is in staat om van pijn lijden te maken.

Pijn en lijden
Het gevoel niet gezien en gehoord te worden is al pijnlijk genoeg. Je verstand gooit er nog wat schepjes bovenop, want het houdt wel van drama en spektakel. Voor je het weet ben je verstrikt in een spinnenweb met gedachten en gevoelens. Je verstand wil jou redden van de pijn door jou er met man en macht van weg te houden. Gevolg is dat jouw pijn alleen maar groeit en groeit. Zo ontstaat het lijden.

Afhankelijk en kwetsbaar
Je zoekt erkenning bij anderen en daar is niks vreemds aan. Het wordt verdrietig, als jij met de erkenning van de ander, je eigen leegte probeert te vullen. Je maakt jezelf afhankelijk en heel kwetsbaar. Als de ander jou ziet ben je blij en als de ander je passeert ben je diep verdrietig of boos. Tijd om het tij te keren! Je mag jezelf gaan zien en horen. Je mag op een milde en liefdevolle manier met jezelf leren omgaan. Neem momentjes waarin jij jezelf centraal stelt. Waar heb jij behoefte aan en wat kun jij inzetten om hier gehoor aan te geven?

Zelfcompassie
Zelfcompassie kan niet zonder assertieve communicatie. Van binnen naar buiten; je mag je stem laten horen. Ga jezelf uiten door middel van de ‘ik boodschap’. Spreek vanuit je ‘ik’ en geef aan wat je wel/niet prettig vindt, wat je wel/niet wilt in een situatie. Zeg als je ‘nee’ voelt hardop ‘nee’ in plaats van ‘ja’. Spannend? Zeker weten! Het vraagt van jou om je angsten, twijfels en onzekerheden met je mee te nemen. Ga ervaringen opdoen en lange neuzen maken naar je verstand, die jou afhoudt om stappen te zetten patronen te doorbreken.

Liefdevolle relatie met jezelf
Wil jij ook graag een andere relatie met jezelf opbouwen en je kunt hier ondersteuning in gebruiken? Schroom dan niet en stuur me een berichtje. Het is zo fijn om weer te Stralen!


Stralende groet van Krijna

www.straal-denhaag.nl