"Verzet versus acceptatie"

StraalBlog week 47
“Verzet versus acceptatie”

De oplossing
Han (37) ziet het allemaal niet meer zitten. Hij vindt zijn werk niet meer leuk, is ontevreden met zijn relatie en voelt zich lusteloos. Han wil zich graag weer blij en energiek voelen. Hij weet alleen niet hoe hij dit kan bewerkstelligen, dus komt Han bij mij (personal coach). Han geeft tijdens de intake aan al zijn hoop op mij gevestigd te hebben. Hij verwacht dat ik De Oplossing heb voor al zijn problemen. Han ziet mij als de professional, dus ik zal de antwoorden wel hebben. Ik vraag Han om al zijn problemen in een kom te doen en stel voor deze 3 minuten in de magnetron te doen; succes gegarandeerd!

Focus op het ‘niet’
Han kijkt mij met een verbaasde blik aan. Ik leg uit, dat ik slechts een middel ben in het geheel. Han heeft zelf namelijk alle sleutels in zich en een personal coach kan hem door het stellen van vragen, zijn problemen van meerdere kanten laten bekijken. Han wordt gehinderd door zijn eenzijdige blik en hierdoor ziet hij allerlei mogelijkheden over het hoofd. Zijn focus ligt op het ‘niet’.  Han ziet op dit moment alleen de negatieve kanten van zijn leven. Hij ziet en hoort wat hij wil zien en horen. Han verlamt door deze blik en komt tot niks anders, dan het benoemen van dat wat in zijn ogen niet goed is, wat beter moet en anders hoort.

Blind mee in je gedachten
Han gaat blindelings in zijn gedachten mee; hij neemt ze aan voor waar en verdwijnt erin. Onze taal heeft een grote scheppingskracht en kan zowel voor- als tegen ons werken. Gedachten an sich doen niet zoveel. Het zijn net wolken die gaan en komen. Mensen hebben de gave om gewicht aan hun gedachten te hangen en hierdoor worden de gedachten en bijkomende gevoelens als zwaar ervaren. Han zegt elke dag tegen zichzelf hoe stom hij zijn werk vindt. Hij gaat er dan ook met lood in zijn schoenen naartoe.

De rol van regisseur
Han neemt afstand van zijn partner, omdat hij niet meer weet of zij het wel voor hem is. Het gevolg hiervan is, is dat zijn vriendin ook afstand inneemt, om zichzelf te beschermen. Voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel. Han wordt uitgenodigd om zijn passieve slachtofferrol te verruilen voor de functie van regisseur. In de rol van regisseur kan hij weer grip krijgen op zijn denkwijze. Han krijgt de opdracht mee om zijn waarden in kaart te brengen. Wat vindt hij belangrijk/waardevol in zijn leven? Aanvankelijk vond Han het een pittige opdracht, maar gaandeweg kreeg hij er steeds meer plezier in.

Verzet versus acceptatie
Han wil af van zijn onplezierige gedachten en gevoelens. Hij probeert deze dan ook met man en macht te vermijden of te onderdrukken. Het rottige is dat Han er op deze manier alleen maar meer van aanmaakt. Hij kan ruimte ervaren door zijn onprettige gedachten en gevoelens juist toe te
laten. Ze zijn er toch al. Han krijgt oefeningen mee die hem leren zich tot de juiste afstand tot zijn innerlijke wereld te begeven. Niet negeren en er ook niet in verdwijnen. Accepteer dat je op dit moment denkt wat je denkt en voelt wat je voelt. Zonder je gedachten te willen vastpakken en/of te veranderen. Deze oefeningen vragen het nodige van Han, want het druist compleet tegen zijn natuur in.

Meer rust en ruimte
Han merkt dat hij beetje bij beetje meer rust en ruimte ervaart. Zijn ontevredenheid maakt plaats voor acceptatie en hierdoor kan hij andere keuzes maken. Han is op avontuur. Het is een proces met vallen en opstaan, waarin de reis belangrijker is dan de bestemming. Herken jij jezelf in het verhaal van Han en zou je graag ondersteuning willen? Voel je vrij om me te benaderen om je mogelijkheden te bespreken.

Ik wens je een Stralende dag!

Krijna

www.straal-denhaag.nl