“De weg naar zelfcompassie”
Omarm jezelf met al je kanten
“Omarm jezelf met al je kanten”, is zo’n typische zin, die makkelijker gezegd dan gedaan is. Hoe komt dat toch? In dit blog wil ik een aantal facetten belichten die het voor ons mensen lastig maken om de weg naar zelfcompassie te vinden. We worden van baby af aan al om de tuin geleid. We krijgen als het ware onjuiste bewegwijzering voorgeschoteld die we vaak voor waar aannemen. We weten immers niet beter.
In volle glorie
Je wordt geboren met DNA van je beide ouders. De manier waarop deze genen zich in jou ontwikkelen zijn afhankelijk van onder meer je persoonlijkheid, opvoeding, je omgeving en de ervaringen die je opdoet. Je kunt latent van alles met je mee dragen, maar als er geen situaties zijn die deze triggeren, zul je er ook niet mee geconfronteerd worden. Kom je echter wel in aanraking met situaties die een beroep doen op je genenpakket, dan kunnen ze zich in volle glorie aandienen.
Ideale situatie
Naast DNA, is de manier waarop jij opgroeit van invloed op je ontwikkeling en de mate waarin jij jezelf kunt omarmen. In een ideale situatie groei je op in een stabiele, veilige leefomgeving. Een omgeving waarin jij kunt bouwen en vertrouwen op de volwassenen om je heen. Ideaal is als ouders hun kind stimuleren en motiveren om zichzelf te ontplooien en hen het gevoel geven er onvoorwaardelijk te mogen zijn. Los van prestaties; puur omdat zij er zijn. Deze kinderen zullen zichzelf een stuk eerder kunnen omarmen met al hun kanten.
Maatschappelijke norm
Bij het omarmen van jezelf met al je kanten speelt DNA, je persoonlijkheid en opvoeding dus een rol. De samenleving draagt echter ook een steentje bij. De maatschappelijke norm over wat wel en niet ‘normaal’ is, wat wel en niet hoort gaat al spelen vanaf dat we baby zijn.
Je ouders corrigeren je al vanaf zeer jonge leeftijd. Waar een boertje en poepie eerst nog grappig zijn, is dat al snel iets wat bestraft wordt. Niet zozeer vanuit kwade intentie; eerder uit ‘gewoonte’. Zo leren we al vroeg, wat wel en niet gepast is en wordt er veel aandacht besteed aan de dingen, die we nog niet kunnen en/of niet goed doen.
Beperkende overtuigingen
Van kleins af aan ontwikkel je allerlei overtuigingen, veelal beperkende, die met je meereizen je volwassen leven in. Je stelt eisen aan jezelf, die zo streng zijn, dat je wel in de problemen moet komen. Vergelijk het met een topsporter, die elke dag zijn persoonlijk record moet verbreken. Vroeg of laat lukt dit een keer niet, wat voelt als falen. Maar heeft deze topsporter dan echt gefaald of heeft hij onhaalbare eisen aan zichzelf gesteld?
Begrip als ingang
Toen je klein was, was je afhankelijk van de volwassenen om je heen. Nu je volwassen bent, mag jij je eigen keuzes maken. Je kunt kiezen om jezelf levenslang te geven door je eigen gevangenis te creëren. Je kunt ook naar jezelf leren kijken met begrip als ingang. Als je weet waar bepaald gedrag vandaan komt kun je het plaatsen in de context. Hier vanuit kun je bouwen aan zelfcompassie. Jezelf omarmen met al je kanten.
Wat nu als jij jouw beste vriend wordt?
Wat nu als jij je innerlijke criticus een ander geluid laat horen? Hoe zou jouw leven er dan uitzien? Zelfcompassie is ook de erkenning dat je net zo menselijk bent als een ander. Door je eigen onvolkomenheden te accepteren, zorg je ervoor dat je jezelf gaat zien als een gelijke.
Een liefdevolle houding zal deuren voor je openen. Vanuit een onvoorwaardelijke steun naar jezelf, kun je ervaren, dat je niet meer voor problemen hoeft weg te lopen. Ze mogen er allemaal zijn.
Zou je op dit stuk graag steun willen? Schrijf en/of bel me en we bespreken de mogelijkheden!
Groet!
Krijna
www.straal-denhaag.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten