zondag 19 november 2017

"Zij zijn groot en ik ben klein"

StraalBlog week 47
“Zij zijn groot en ik ben klein”

Lijdende gedachten
Waarom moet mij dit nu weer overkomen?
Ze moeten altijd mij hebben
Ik ben nu eenmaal zo
Zij zijn stom en doen lelijk, daardoor voel ik me waardeloos
Door jou voel ik me nu verdrietig
Jij moet mij blij maken want zelf kan ik dat niet
Ik kan ook nooit iets goed doen
Pas als alle obstakels overwonnen zijn kan ik in beweging komen
Het is nu niet de juiste tijd om iets te doen, dus beter doe ik niets
Als ik andere vrienden had zou ik nu niet in de goot liggen
Ik kan er niks aan doen dat ik zoveel drink, werk, sport, game…..dat komt door….

Calimero-complex
Zomaar een aantal gedachten die een mens kan hebben. Ze typeren de slachtofferdenker die we allemaal in ons hebben. Ik noem het ook wel het Calimero-complex. “Zij zijn groot en ik ben klein. En dat is niet eerlijk”. Heerlijk toch om even niet naar binnen te kijken? Je richt je naar buiten, op wat er allemaal mankeert aan de ander of aan de omstandigheden, zodat jij geen verantwoordelijkheid hoeft te nemen. Of je richt je overmatig naar binnen, waardoor het natuurlijk allemaal aan jou ligt en je hierdoor ook tot niets meer komt dan verdwijnen in de gedachtenwolk.

Drama en spektakels
Je verstand laat jou compleet 1 worden met de gedachten en gevoelens, zodat jij als het ware een lijdend voorwerp wordt. Het overkomt je allemaal (hmm hmm). Ons verstand houdt wel van drama en spektakels. Niks is te gek, dus het ene na het andere verhaal wordt ongenuanceerd je hoofd in getorpedeerd. Als je geen afstand inneemt, ga je er blind in op, want de gedachten lijken zo waar. Voor je het weet ben je uren, dagen en soms zelfs jaren verder met het opgaan in al dit drama.

Een slaaf van je verstand
Gevolg is dat je verlamt en dus een slaaf bent van je verstand. Hij regelt het wel hoor; geen probleem. Beetje jammer dat je leven ondertussen aan je voorbij trekt, maar je krijgt er zo’n schijngevoel van vrijheid voor terug, dus die prijs is het meer dan waard. Toch??

Vechten en/of vluchten
Je verstand kent twee smaken om met gedachten en gevoelens om te gaan: vechten en/of vluchten. Het houdt gevoel buiten de deur of laat je er helemaal in op gaan. Beiden dienen je niet en brengen jou niet het waardevolle leven wat je kunt hebben. Door op te merken dat het je verstand is, die gedachten en gevoelens tot een ware opera kan opblazen, heb je al een mooi begin naar contact met jezelf. Jij kunt ergens verdrietig over zijn en de ander stom vinden. Je verstand komt het in no time verzwaren met allerlei handel die er helemaal niet bij hoort of gedachten die zwaar zwart-wit zijn.

Jouw kleurenpalet
Grote verschillen met jou en je verstand zijn, dat jij een situatie van meerdere kanten kunt bekijken. Jij kunt nuanceren en je verplaatsen in de ander. Jouw kleurenpalet is uitgebreider dan zwart en wit. Om ook daadwerkelijk anders te handelen, dan je verstand je ingeeft, mag je de 3 A’s toepassen; aarden, ademhalen en afstand innemen. Kijken naar je gedachten is iets heel anders, dan er in opgaan. Door van de inhoud af te blijven en het spektakel te aanschouwen kun je bij jouw ‘ik’ komen.

Stralende ondersteuning
Je ‘ik’ die best momentjes mag zwelgen in En er vervolgens ook met een glimlach naar kan kijken. “Oeps daar ging ik” en je haalt jezelf met mildheid weer terug naar wat jij eigenlijk wilt doen.

Wil jij graag meer weten over het hoe en wat, voel je dan vrij om mij te benaderen.


Stralende groet van Krijna


www.straal-denhaag.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten